"Ik ben niet het lichaam. Het voorbijgaande schouwspel van de schepping kan mijn zelf niet aantasten. Ik ben geest." 

(Paramhansa Yogananda)

 

De begrippen karma en reïncarnatie zijn nauw met elkaar verbonden. Om beide termen te verduidelijken volgt hier een korte definitie:

 

Karma

Karma kan spiritueel gezien worden als oorzaak en gevolg in het groeiproces van de menselijke ziel, om uiteindelijk tot voltooiing en verlichting te komen.

 

Reïncarnatie

In de reïncarnatie-leer gaat men ervan uit, dat iedere ziel meerdere levens leidt. De ziel houdt na de dood dus niet op te bestaan, maar zal na een periode van rust opnieuw geboren worden (reïncarneren) in een nieuw lichaam, om de levens'lessen' te voltooien die nodig zijn om tot verlichting te komen. Dit is het proces van leven, dood en wedergeboorte.

 

 

De reïncarnatie-gedachte vindt zijn oorsprong vooral in de oudere religies uit het Oosten. In de Oepanisjads, de 5000 jaar oude Hindoe-geschriften, wordt gesproken over het begrip de eeuwige kern van de mens, die vele levens incarneert in een stoffelijk lichaam. Ook wel de leer van de wedergeboorte genoemd. Incarnatie betekent letterlijk vertaald 'in het vlees gaan'. Reïncarnatie wil zeggen dat dit proces niet één keer plaatsvindt, maar dat de ziel meerdere keren in een lichaam incarneert. De wet van karma kan worden omschreven als 'wat men zaait zal men oogsten'. Op materieel niveau kennen we de wet van Newton: actie = - reactie. Wanneer je een bal tegen de muur gooit, dan komt deze weer terug. De actie (oorzaak) die wordt veroorzaakt, heeft zijn reactie (gevolg). Op geestelijk niveau is er een zelfde wet, namelijk de wet van karma. Karma betekent in het Sanskriet 'werk' ofwel 'handelen'. De handelingen ofwel de acties hebben allen een reactie. De energie die we verspreiden, heeft een terugwerking om zo het evenwicht weer te herstellen. Ook de gedachten die we verspreiden kennen allen hun terugwerking. De terugwerking en daarmee het herstel van het evenwicht, zorgt ervoor dat we ons bewust worden van ons eigen handelen.

 

Ook in het later ontstane Boeddhisme zijn wedergeboorte en karma weer terug te vinden. Het Boeddhisme stelt dat de mens door goed te leven, zich los kan maken uit het zogeheten rad van wedergeboorte. Door goed te leven wordt het (negatieve) karma van vorige levens opgelost en kan de mens terugkeren naar het Nirvana, een toestand van eeuwigdurende gelukzaligheid. 

 

In de Westerse traditie wordt karma positief opgevat. Karma wordt gezien als een nieuwe kans om datgene wat nog niet bewust of volgroeid is alsnog te leren. Karma wordt daarom ook wel de Wet van Genade genoemd. Karma is geen straf, maar een middel tot bewustwording van het feit dat wat wij anderen aandoen, wij ook onszelf aandoen en omgekeerd. Het denken over reïncarnatie en karma werd in het Westen in de vorige eeuw vooral door Helena Blavatski, de grondlegger van de theosofie geïntroduceerd. Ook in de antroposofie, met als grondlegger Rudolf Steiner speelt de reïncarnatie een belangrijke rol. In het Westen staat reïncarnatie en karma dus in het teken van groei, ontwikkeling van de ziel naar het Hogere, naar het Goddelijke en het vermogen tot liefhebben. De moderne Westerse spirituele stromingen zijn vrijwel allemaal gebaseerd op de reïncarnatie en karma gedachte.

 

 

Hoe werkt reïncarnatie?

 

Voordat we op deze aarde incarneren, kijken we (o.a. met onze geleidegids) naar de levensdoelen die we willen verwezenlijken, naar de lessen die we willen leren en hoe we deze doelen en lessen het beste kunnen verwezenlijken. We kiezen de omstandigheden uit, wie onze ouders zijn, waar we geboren worden, enzovoort. Er wordt als het ware een blauwdruk van ons leven gemaakt. Dan incarneren we als aarde. Bij onze (weder)geboorte op aarde daalt de ziel af in de moederbuik om zich voor te bereiden op de fysieke geboorte op aarde. Over het moment van incarnatie wordt verschillend gedacht. Albert Bodde stelt in zijn boek Karma en reïncarnatie dat de incarnatie ongeveer halverwege de zwangerschap plaats vindt. Vaak gaat dit dan gepaard met het waarnemen van de eerste bewegingen van de baby. Anderen noemen het moment van de conceptie als het indalen van de ziel. 

 

Op deze manier kun je ook verklaren waarom sommige vrouwen ineens 'voelen' dat ze (weer) moeder willen worden, terwijl dat daarvoor niet aan de orde was. Zij horen (onbewust) de roep van de ziel van hun nog ongeboren kindje dat graag geboren wil worden.

 

Als we eenmaal geïncarneerd zijn leven we ons leven en het zou mooi zijn als ieder van ons zijn/haar eigen blauwdruk zou volgen. Maar dat is lang niet altijd niet het geval. Wij hebben allemaal een vrije wil en het is aan ons om te bepalen hoe we ons leven leiden. Op het moment dat je je leven leidt volgens je 'blauwdruk' heb je het gevoel dat je leven lekker verloopt. Het gaat zoals het moet gaan, je volgt je levensstroom en dat geeft innerlijke rust. Op het moment dat je je van je eigen Hoger Zelf afkeert, voel je je vaak geïsoleerd; je leven verloopt niet zoals je van te voren had bedacht en je hebt ergens een 'vaag' gevoel... dat er iets niet klopt. Dat gevoel is voor ieder van ons anders, maar veelal voelt het aan als een soort van leegte. En die leegte proberen we op te vullen, o.a. met materialistische zaken. Bezit, geld, status, alles om maar een gevoel van voldoening te krijgen, of bevestiging.

 

Houden van jezelf is voor ieder van ons een 'issue'. Bijna niemand houdt onvoorwaardelijk van zichzelf. Dat wordt in de huidige maatschappij als egoïstisch bestempeld. Maar pas als je echt (onvoorwaardelijk) van jezelf houdt, kun je onvoorwaardelijk van anderen houden. Nu zijn we zo bezig met het klaar staan voor anderen, in de hoop van diegene de liefde te krijgen die we van onszelf niet krijgen. We snakken naar bevestiging en zien niet in dat die bevestiging van binnenuit mag komen. We zijn perfect in onze imperfectie. Jij verdient jouw liefde.

 

 

Karma of Oorzaak en gevolg

 

In het Boeddhisme wordt gesproken over zondig karma. Een slechte daad veroorzaakt een karmische schuld. Karma of een karmische schuld is het resultaat van kwaad doen in dit leven of in vorige levens, zoals het nemen van leven, het lastigvallen van anderen, het vechten met anderen voor persoonlijk gewin, het kwaadspreken over anderen of zich onvriendelijk gedragen tegenover anderen, enzovoort. Wanneer iemand een ander met zijn vuist slaat, werpt hij tegelijkertijd zijn witte substantie over naar de andere persoon, en de verloren witte substantie in zijn lichaam zal vervangen worden door de zwarte substantie. Het nemen van een leven is het ergste kwaad, het is een misdaad en zal hevige karmische schulden veroorzaken.

De wet van karma zorgt ervoor dat datgene wat we in het ene leven hebben gedaan doorwerkt in het volgende leven. Deze kosmische wetmatigheid wordt ook wel de wet van Oorzaak en Gevolg genoemd.

 

Er zijn verschillende soorten karma:

• persoonlijk karma
• familiekarma
• groepskarma
• volkskarma 
• wereldkarma
• vrijwillig karma (iemand kan voor moeilijke levens en ervaringen kiezen, om te leren, zonder dat er sprake is van karma)

 

 

Wat we kunnen leren van Karma

 

Karma is gericht op onze groei in inzicht, bewustwording en liefde. Bij elke moeilijke/of bijzondere ervaring mag je steeds weer de vraag stellen: wat heeft deze ervaring mij te leren? Karma mag je dus altijd op jezelf toepassen en niet op een ander, want het gaat erom wat wij zelf van onze ervaringen opsteken. Wij dragen dus te allen tijde zelf de verantwoordelijkheid voor ons leven, nu en straks, maar zeker ook voorbij de grens van dit leven. Het is niet zinnig om je af te vragen wat je vroeger hebt gedaan. Het gaat om het nu. Je krijgt nu de kans om door een ervaring te leren en te groeien en bewuster te worden. De uitdaging ligt dus in het nu, het heden.

 

Wie de werking van karma begrijpt, zal ook in de moeilijkste situaties de verantwoordelijkheid op zich nemen en niet naar anderen wijzen. Inzicht in de werking van karma heeft dus grote invloed op de wijze waarop wij in het leven staan. 

 

 

Voorbeelden van reïncarnatie in het dagelijks leven

 

Het komt voor dat kinderen in de leeftijd van ongeveer twee tot vier jaar, nog herinneringen hebben over vorige levens. Zodra het kind kan praten, begint het over vorige levens. Daarnaast kunnen deze kinderen ook onverwacht gedrag vertonen, zoals het zich gedragen als een volwassene, met een neerbuigend gedrag tegenover andere kinderen. Zij herinneren zich dan nog als een volwassene en zien zich in het nieuwe leven niet als een kind. Deze herinneringen over het vroegere bestaan vervagen naarmate het kind ouder wordt, meestal tussen het vijfde en achtste levensjaar. Een verklaring hiervoor is, dat het kind in die leeftijd veel nieuwe ervaringen en informatie op gaat slaan en daardoor de herinneringen over het vorige leven weer vergeet.

 

Hoogleraar psychologie Ian Stevenson publiceerde in de jaren '70 vijf boeken met daarin herinneringen over vroegere levens. Hij bestudeerde in totaal meer dan 2000 van dit soort gevallen. Bij veel kinderen kon worden achterhaald welke persoon zij in het vorige leven geweest waren. Enkele kinderen werden vervolgens naar hun oude woonplaats en familie gebracht. Bij het aantreffen van de 'oude' woonplaats en het 'oude' huis, wisten deze kinderen te vertellen wat er veranderd was en hoe het er vroeger uit had gezien. Ook herkenden kinderen hun oude familieleden. Zij wisten hen bij naam te noemen en de relatie te vermelden die zij tot hen hadden. Opmerkelijk is het voorkomen van xenoglossie, hetgeen inhoudt dat een kind in een vreemde taal spreekt, die hem niet in dit leven is geleerd. Het gaat dan niet om een beetje gebrabbel, wat kinderen ook wel doen, maar om het duidelijk converseren in een vreemde taal. Het kind herinnert zich dan nog de taal uit zijn voorgaande bestaan en weet deze taal dan nog vloeiend te spreken.

 

Er zijn diverse voorbeelden van kinderen met ongekende talenten, genialiteit. Het verwonderlijke van hen was, dat zij deze talenten niet van de ouders geleerd hadden, maar dat het talent aangeboren was. Dat geldt voor velen van ons. Iedereen heeft wel iets waar je goed in bent, zonder dat je er veel tijd in hebt gestoken. Vanuit de reïncarnatie-gedachte is dit eenvoudig te verklaren. Je hebt je er misschien tijdens dit leven niet mee bezig gehouden, maar in vorige levens al wel! En dat draag je met je mee.

 

 

Regressie- of reïncarnatie therapie

 

Vaak met gebruik van hypnose wordt een regressie naar een oorzaaksituatie in een vorig leven bewerkstelligd. Je gaat dan terug naar de situatie waaruit je huidige probleem voortkomt. Daardoor kan deze ervaring bewust worden afgesloten en heeft dan geen traumatische uitwerking meer op het huidige leven. Vooral fobieën en allerlei angsten hebben vaak hun oorsprong in vorige levens. Ook lichamelijke klachten kunnen gerelateerd zijn aan vorige levens. Meer hierover kun je lezen op de pagina over regressie en regressietherapie.

 

 

Oordeel niet

 

Wat ons in dit leven overkomt heeft veelal te maken met wat wij in vorige levens deden. Wij zijn zelf verantwoordelijk. Wij hebben er zelf voor gekozen, toen we samen met onze geestelijke begeleiders ons levensplan opstelden. De wet van Karma of de wet van Oorzaak en Gevolg moet dus niet gezien worden als een eenvoudig strafsysteem. Het is veel meer een geweldig systeem van zelf-ontwikkeling, waar een ieder, hoe 'beroerd' hij of zij het ook heeft gedaan, steeds weer nieuwe kansen krijgt. Je mag de klas steeds weer opnieuw doen. Je wordt niet van school gestuurd.

 

Een juist inzicht in de werking van karma betekent dat wij nooit zullen oordelen en dat we nooit zullen zeggen 'dat is nu eenmaal je karma'. Van ons wordt nooit een oordeel gevraagd, alleen medeleven. Belangrijk is vooral wat jij zelf van een situatie kan leren. Dat alle bijzondere situaties in een mensenleven, zowel de goede als de slechte dingen, een gevolg zijn van karma, lijkt mij onlogisch. Soms zorgt onze gids ervoor dat wij een bepaalde ervaring krijgen om verder te komen op onze levensweg. Een andere oorzaak van nare dingen kan zijn, dat we gewoon niet goed opletten, niet waakzaam zijn of onvoorzichtig. Ook kan iemand geheel onschuldig en onterecht door iemand iets ergs worden aangedaan. De getroffene kan door deze situatie wel geestelijke vooruitgang boeken, mits hij goed met het aangedane onrecht omgaat. Als hij zijn belagers innerlijk kan vergeven wordt hij er geestelijk rijper van. Elke situatie, elke omstandigheid in een leven, wel of niet bepaald door karma, biedt een mogelijkheid om te ontwikkelen. Vraag je daarom bij moeilijke situaties steeds af, wat heeft deze situatie mij te leren, in plaats van je er uitsluitend tegen te verzetten. Je zult dan ervaren dat in vrijwel alles prachtige leermomenten schuil gaan.

 

 

Meer over Reïncarnatie & Karma

 

In de meeste (oosterse, spirituele) culturen zijn beide begrippen onlosmakelijk met elkaar verbonden. De ziel, die streeft naar verlichting en voltooiing, zal blijven incarneren totdat het karma 'vervuld' is. Je mag dus niet de fout maken om karma te beschouwen als iets negatiefs, als een soort straf, dat is het zeker niet! Alle handelingen in dit leven kunnen als het ware een deel van het karma, een deel van de levenslessen die iedere ziel moet doormaken, 'inlossen'. Als alle levenslessen waar de ziel voor heeft gekozen voltooid zijn, is incarnatie niet meer nodig.

 

Soms hoor je mensen bij een negatieve gebeurtenis in hun leven zeggen, dat 'dit hun karma' is, omdat ze in een vorig leven iets fout hebben gedaan. Ze gaan er dan van uit, dat als je in een bepaald leven iets verkeerds doet, of een negatieve handeling verricht, je hiervoor in een volgend leven moet 'boeten'. Zo werkt karma dus niet! Iedere ziel kiest voor de geboorte voor het leren van bepaalde levenslessen, of - en dat is eigenlijk een betere omschrijving - voor het opdoen van bepaalde ervaringen waardoor de ziel groeit. Als in een vorig leven een negatieve handeling is verricht, dan zal de ziel ervoor kiezen om de les die hieruit te leren valt, in een volgend leven uit te werken. De ziel zal zelf een manier vinden om de lessen te leren - of om die ervaringen op te doen - die voortvloeien uit vorige levens. Het gaat dus niet op om te zeggen: "In dit leven ben ik gehandicapt, dus ik moet in een vorig leven wel iets vreselijks gedaan hebben". Dan zou karma gezien worden als een straf, in plaats van als een spiritueel leerproces van de ziel.

 

Volgens de reïncarnatie-theorie kiest de ziel zelf de toekomstige ouders uit, omdat zij de ideale omstandigheden kunnen creëren waarin de ziel de zelf-opgelegde lessen en doelen kan volbrengen. Daarmee kies je dus als ziel zelf voor een soort 'levensplan' (blauwdruk van je leven), waarin je ouders je mede de kans geven een bepaald doel te bereiken. Vanuit deze visie is het een nog groter geschenk om een kind te krijgen, als je beseft dat dit kind jou als ouder heeft uitgekozen, om zo aan zijn of haar levenslessen te kunnen werken, om zo de voor zichzelf gewenste ervaringen te kunnen opdoen. Omgekeerd geldt dus ook wanneer je ineens de behoefte voelt om een kindje te krijgen, je dus eigenlijk de roep van de ziel van je ongeboren kind hoort, je voelt dat deze ziel bij jou geboren wil worden. Hiermee kiest de ziel dus ook zijn levensomstandigheden. Dat is iets waar veel mensen het moeilijk mee hebben...

 

Ik hoor regelmatig mensen zeggen: "Ik kan er nooit voor gekozen hebben om dit rotleven te leven, waar heb ik dit aan verdiend?" Helaas wordt vaak vergeten dat de ziel ook voor minder leuke lessen zal kiezen om tot voltooiing te komen. Sterker nog, hoe moeilijker en zwaarder je leven is, hoe meer je ervan kunt leren, hoe intenser de ervaringen zijn die je opdoet. De mensen die het je het moeilijkst maken in je leven, zijn vaak je grootste leermeesters; dit zorgt voor de meeste spirituele groei. Vaak moet je door een diep, diep dal gaan voordat je die spirituele groei kunt meemaken. Je overleeft het dal en je komt er sterker uit dan je daarvoor was. Veel mensen gaan zich pas verdiepen in het spirituele, als ze het gevoel hebben dat al het andere is weg gevallen. Je moet dus de donkere nacht meemaken, voordat je het licht kunt zien. Je kunt pas echt optimaal van de positieve ervaringen genieten, als je de negatieve dingen hebt meegemaakt. Als je alleen maar fantastisch mooie ervaringen hebt, hoe weet je dan hoe fantastisch mooi ze werkelijk zijn? Dat realiseer je je pas als je ook weet hoe het tegenovergestelde is. Hoe moeilijk het leven ook kan zijn, alles heeft altijd een doel, er is altijd een reden. Het leven leert je continu, iedere dag, nieuwe lessen; iedere dag doe je nieuwe ervaringen op. Misschien staan de omstandigheden je niet altijd aan, maar zij zullen je wel leiden naar een stukje 'verlossing' en volmaaktheid.

 

Je karma kan ook tot hele mooie gebeurtenissen leiden, bijvoorbeeld een ontmoeting met je tweelingziel.

Hoe verder de ziel vordert op het levenspad, hoe dichter bij de zogenaamde 'verlossing van het lijden' de ziel zich zal bevinden. Dit is het punt waarop de belangrijkste levenslessen zijn geleerd, waarop de ziel alles ervaren heeft wat hij wilde ervaren en de ziel zo'n hoge spiritualiteit en voltooiing heeft bereikt, dat nogmaals geboren niet meer nodig is. In dit geval kan de ziel er bewust voor kiezen alsnog terug te keren naar de aarde, bijvoorbeeld in de functie van leermeester of spirituele geleidegids. 

 

De meningen verschillen per religie, betreffende de periode tussen twee levens in. Veel mensen geloven dat de ziel eerst tot rust en bezinning moet komen en moet herstellen van de emoties van het vorige leven, voordat hij opnieuw incarneert. In mijn optiek is dat vaak het geval, maar er zijn altijd uitzonderingen. In de periode tussen twee levens in, zal de ziel ook gaan kiezen op welke manier nog gewerkt kan worden aan bepaalde lessen of hoe bepaalde ervaringen het beste opgedaan kunnen worden; dus ook bij welke ouders de omstandigheden daartoe het beste zullen zijn. Over het algemeen doe je dit samen met je geleidegids en ook je zielengroep of zielenfamilie (zielen die je gedurende meerdere levens tegenkomt, in verschillende gedaanten) speelt hierbij een rol. Hier worden ook afspraken tussen zielen gemaakt om elkaar te helpen bij het bereiken van verlichting. De tijd tussen twee incarnaties kan variëren van enkele maanden tot vele jaren. Hierbij is het zinvol te bedenken dat tijd een relatief, aards begrip is. Aan gene zijde bestaat 'tijd' zoals wij dat kennen, in het geheel niet.

 

 

Natuurtalent van een andere kant bekeken

 

Sommige mensen hebben van nature aanleg voor iets. De ene is bijvoorbeeld van nature ontzettend goed in pianospelen, terwijl de ander van nature aanleg heeft om met planten en kruiden te werken. Zo zijn er natuurlijk nog veel meer voorbeelden te noemen; waar het op neerkomt is dat iedereen wel ergens goed in is (als jij niet weet waar jij goed in bent, is het hoog tijd dat je daar achter komt, want ook jij hebt vele gaven). Je spreekt van een natuurtalent als iemand ergens zó goed is, dat datgene hem of haar heel makkelijk afgaat, zonder dat hij of zij daar extreem veel uren voor geleerd heeft in dit leven. Hoe is dat eigenlijk mogelijk?

 

Vanuit de reïncarnatie-leer is dit eenvoudig te verklaren. Je hebt misschien niet in dit leven ervoor geleerd, maar wel in een vorig leven of misschien zelfs wel in meerdere vorige levens. Al die kennis is opgeslagen in je onderbewustzijn en als jij bezig bent met datgene waar je zo goed in bent, komt die kennis onbewust naar boven. Je doet wat je al vele levens hebt gedaan en waarmee je dus al heel veel ervaring hebt opgedaan. Logisch dus dat je er zo goed in bent en dat het je voldoening schenkt...