Totemdieren | Duif


Kwintessens: Vrouwelijke energieën: vrede, moederschap en profetie; terugkeer naar de liefde en veiligheid van het thuis

Machtscyclus: Dageraad en schemering

 

Er zijn maar liefst 289 soorten duiven en tortels. Hoewel de meesten ze in de stad een plaag zullen vinden, bezitten ze unieke eigenschappen, waarvan we veel kunnen leren. Rond de duif bestaat een uitgebreide volksoverlevering en legendevorming. Het grootste gedeelte daarvan draait rond alle traditionele vrouwelijke en moedersymbolen. In de Griekse traditie werd Aphrodite uit een door een duif uitgebroed ei geboren. Het orakel van Dodone, dat door Alexander werd geraadpleegd, was opgericht door een duif. Voor de Slaven ging de ziel bij de dood over in een duif. Bij de alchemisten was ze een sublimatiesymbool. Voor de christenen is ze een symbool van vrede, voor de heidenen uit vroeger tijden was ze een symbool van de yoni of vrouwelijke geslachtsorganen. Ze was een attribuut van godinnen als Astarte en Isis en daardoor met de vrouwelijke seksualiteit verbonden. Doordat ze met zoveel godinnen geassocieerd was, werd ze opgevat als de belichaming van het moederinstinct. 'De naam duif is aan orakels en profeten gegeven [...] De als Gods boodschapper naar Nineve gestuurde profeet heette Jona of de Duif...'

 

De Pueblo-indianen vereerden de duif al evenzeer. Ze droegen vaak haar veren en gebruikten ze in gebedsstokken. Haar treurlied werd als een invocatie van het water opgevat en als een indicatie van waar ze water konden vinden. (Het oude symbool van het moederlijke staat hier opnieuw in verband met water.) Haar zingen gaf waterpoelen en bronnen aan, waar de duif bij de schemering naar moet terugkeren om te drinken. Het zingen van de treurduif laat niemand die het hoort onberoerd. Haar droevige tonen raken de emoties, de innerlijke wateren. Als kind vond ik het in de zomer heerlijk om eerder dan de anderen op te zijn. Ik herinner me dat ik dan de voordeur uitliep, de zachte ochtendzon in, en uit de bossen rond het huis het droevige lied van de treurende duif hoorde komen. Altijd weer leek er zo' n grote belofte in te schuilen.

 

De duif is feitelijk een kleinere kopie van de uitgestorven trekduif. Bestudeer ook daar de eigenschappen van; het zal je inzicht in de rol van de duif in je leven vergroten. De duif is een vogel die zich van de grond voedt. Anders gezegd, ze blijft in contact met Moeder Aarde en de creatieve mogelijkheden van de vrouwelijke energieën op aarde. Haar voedsel bestaat voornamelijk uit zaden, maar ze eet ook steentjes, die zich in haar spiermaag ophopen en daardoor de spijsvertering bevorderen. Degenen met de duif als totem zullen er baat bij blijken te hebben, wanneer ze veel vezels eten; het zal hun spijsverterings- en creatieve processen bevorderen.

 

Het legsel van de duif bestaat uit twee eieren. Twee is traditioneel een getal voor de vrouwelijke en scheppende energieën. Verdiep je daarom numerologisch in het getal twee. Het gezang van de treurduif is haar opvallendste karakteristiek. Het is een regenlied. In haar treuren smeekt ze om nieuw levenswater. Het zou ons eraan moeten herinneren dat ongeacht onze levenssituatie nieuwe wateren en nieuw leven altijd mogelijk zijn. De aarde is een vrouwelijke planeet en scheppingsvermogen en nieuwe geboorte zijn constant beschikbaar voor iedereen die zich op haar bevindt. De treurduif helpt ons dat te herinneren. Hoewel je haar de hele dag door hoort zingen, lijkt het bij de dageraad en in de avondschemering duidelijker te zijn. Dit zijn 'overgangs-' of 'schemer momenten' - een periode waarin de sluiers tussen het stoffelijke en geestelijke, verleden en toekomst eventjes dunner zijn. De duif kan je helpen deze momenten te benutten om het in je eigen leven actieve scheppingsproces te zien.

 

Het lied van deze totem vertelt je dat het goed is om te treuren om het verleden, maar tegelijkertijd moet je hoopvol naar de toekomst uitkijken. De duif is een vogel van profetie en kan je helpen herkennen waaraan je geboorte kunt schenken in je leven. Een ander aspect van de duif is haar associatie met het thuis en vruchtbaarheid. Ook rond dit thema bestaat een oude symboliek. De echte naam van Christoffel Columbus was 'Colombo', het Italiaanse woord voor 'duif'. Columbus hielp een nieuw thuis te ontdekken. De duif heeft al evenzeer een voortreffelijk instinct om haar thuis te vinden. Ze weet altijd weer haar weg naar huis te vinden, hoe ver ze daar ook vandaan is. Door het laatste zijn duiven vaak symbolen voor een tijd of noodzaak om naar de veilige geborgenheid van het thuis terug te keren. Ze kunnen ons de weg terugwijzen wanneer we verdwaald zijn. Ze herinneren ons aan de liefde van het thuis en het gezinsleven, die we uit onszelf prijsgegeven hebben of kwijtgeraakt zijn. Ze zijn de enige vogels die kunnen drinken door water in hun bek op te zuigen. Dat symboliseert het vermogen om de energieën van thuis in ons op te zuigen, hoe ver we ook van huis verwijderd zijn geraakt. Ze herinneren ons aan alles wat ons positief geraakt heeft in onze vroegste jaren te midden van het gezin. Zijn we vergeten wie we zijn en waar we vandaan komen? Vervallen we in oude patronen, die we gezworen hadden te veranderen? Zijn we onze basis vergeten, de erfenis die ons door middel van ons thuis en gezin overgedragen is? Dat omvat de zedelijke principes, gedragsvormen, opvattingen enzovoort. Vind er kracht in en pas ze toe.

 

Doordat ze snel en in het openbaar broeden, zijn duiven heilige attributen van vruchtbaarheidsgoden en -godinnen geworden. Als totem kunnen ze je leren wat voor vruchtbaarheid er schuilt in het thuis en gezin. In een storm kruipen duiven bij elkaar. Steken er stormen in je leven op, zoek dan beschutting bij je familie - biologisch of anderszins. Je zult er veiligheid en geborgenheid vinden. 

 

 

Hieronder de links naar de pagina's over de betekenis van totemdieren:

 

Bron: Luisteren naar dieren - Ted Andrews